عفونت مزمن گوش میانی
اوتیت (عفونت) مزمن گوش میانی
گوش سالم به سه بخش تقسیم می شود: کوش خارجی، میانی و داخلی. هر بخش دارای عملکرد مهمی در روند شنوایی است. امواج صوتی از مجرای گوش خارجی عبور می کند و پرده گوش را که حد فاصل گوش خارجی و میانی است به ارتعاش در می آورد.
سه استخوانچه در گوش میانی (چکشی، سندانی و رکابی) نقش انتقال دهنده را جهت انتقال انرژی لرزشی ناشی از امواج صوتی به مایعات گوش داخلی ایفا می کنند. لرزش این مایعات پایانه های فیبرهای عصبی را تحریک می کند. سپس عصب شنوائی ایمپالس های صوتی را به مغز، جایی که به صداهای قابل فهم تفسیر می شوند انتقال می دهد.
عفونت مزمن گوش میانی
انواع آسیب شنوائی
گوش خارجی و میانی صوت را انتقال می هند. گوش داخلی آن را دریافت می کند. اگر چنانچه آسیبی در گوش خارجی یا میانی وجود داشته باشد، افت شنوائی انتقالی رخ می دهد. اگر مشکلی در گوش داخلی به وجود بیاید، افت شنوائی عصبی یا حسی عصبی ایجاد می شود. چنانچه مشکل هم در گوش داخلی و هم در گوش میانی ایجاد شود، ترکیبی از آسیب انتقالی و حسی عصبی را باعث می شود.
بیمار گوش میانی
هر بیماری که پرده گوش یا استخوانچه های گوش را تحت تاثیر قرار دهد، ممکن است منجر به افت شنوائی انتقالی در نتیجه اختلال در انتقال صوت به گوش داخلی گردد. برخی از آسیب های شنوائی ممکن است ناشی از پارگی در پرده گوش، از هم گسیختگی جزئی یا کلی یکی یا هر سه استوانچه گوش، زخم شدن بافت اطراف استخوانچه ها یا پرده گوش باشد.
زمانی که عفونت حاد در گوش میانی رخ می دهد پرده گوش ممکن است پاره شود. این پارگی معمولاً بهبود می یابد. اگر این بهبودی به خوبی صورت نگیرد، افت شنوائی انتقالی رخ می دهد که اغلب با صدای در سر و نیز ترشح مداوم یا متناوب همراه است.
مراقبت از گوش
زمانی که پارگی پرده گوش وجود دارد، نباید اجازه داد که آب وارد مجرای گوش شود. زمان دوش گرفتن یا حمام کردن می توان پنبه ای را که آغشته به وازلین شده است، در مجرای گوش جای داد تا از ورود آب به مجرای گوش جلوگیری شود. هنگام شنا کردن، می توان از پنبه آغشته به وازلین یا گوشی های مخصوص شنا استفاده کرد.
در مواردی که ترشح گوش دیده می شود، گوش باید با گوش پاک کن های کوچک تمیز نگه داشته شود. تجویز دارو نیز باید در مواردی که ترشح وجود دارد صورت بگیرد. پنبه ای که در کانال گوش جای داده شده برای خشک کردن ترشح گوش است، اما نباید باعث مسدود شدن مجرای گوش برای مدت طولانی شود.
تست تشخیصی عفونت مزمن گوش میانی
بعضی اوقات، پیش از جراحی، ضروری است نوع دقیق و نیز وسعت بیماری مشخص شود. این تست ها برای دخالت موثرتر جهت درمان جراحی یا درمان داروی می باشد. در بعضی موارد سی تی اسکن (با دقت بالا) گوش به جراح اطلاعات بسیار مفیدی ارائه می دهد.
درمان داروئی عفونت مزمن گوش میانی
درمان داروئی، ترشح متناوب گوش را قطع می کند. درمان شامل تمیزکردن گوش و هم زمان تجویز آنتی بیوتیک موضعی به صورت قطره در گوش است. آنتی بیوتیک خوراکی نیز ممکن است مفید باشد. استفاده از آنتی بیوتیک های داخل وریدی نیز گاهی اوقات توصیه می شود.
درمان جراحی عفونت مزمن گوش میانی
مدتها درمان جراحی در اوتیت مزمن میانی به منظور کنترل عفونت و جلوگیری از عوارض جدی به کار می رفت. در سالهای اخیر پیشرفت تکنیکهای جراحی، بازسازی مکانیسم شنوائی آسیب دیده را در بسیاری موارد ممکن ساخته است. پیوند نسج برای جایگزینی یا ترمیم پرده صماخ معمول شده است. یک استخوانچه گوش آسیب دیده ممکن است با کاشت پروتز جایگزین شود. بهبود شنوائی به ندرت فوری به دست می آید و معمولاً نتیجه جراحی در عرض سه ماه آشکار می شود.
میرنگو پلاستی
در بسیاری از موارد عفونت برطرف می شود و ساختار گوش میانی به صورت کامل بهبود می یابد. در بعضی موارد، پرده گوش بهبود نمی یابد و پارگی دائمی در پرده گوش باقی می ماند. میرنگوپلاستی عملی است که هدف از انجام آن، اصلاح پارگی پرده گوش در زمانی است که عفونت گوش میانی یا آسیب استخوانچه ای دیده نمی شود. در این روش پارگی پرده گوش بسته می شود و شنوائی در بسیاری ازموارد بهبود پیدا می کند.
جراحی معمولاً با برش پشت مجرای گوش و زیر بیهوشی کامل انجام می شود. معمولاً از لایه فیبری ماهیچه بالای گوش حهت اصلاح نقص پرده صماخ استفاده می شود. بیماردر روز عمل جراحی می تواند مرخص و در عرض یک هفته تا ده روز به سر کار خود برگردد. بهبودی در بسیاری موارد در عرض سه تا چهار هفته کامل می شود. در طی این مدت بهبودی شنوائی نیز قابل توجه است.
تمپا نوپلاستی
عفونت گوش ممکن است باعث پارگی پرده گوش شود، همچنین ممکن است به استخوانچه هایی که صدا را از پرده گوش به گوش داخلی و نیز عصب شنوائی انتقال می دهد آسیب برساند. تمپانوپلاستی عملی است که جهت اصلاح مکانیسم انتقال صوت و همراه آن پارگی پرده گوش انجام می شود. این روش پارگی پرده گوش را می بندد و در بسیاری از موارد باعث بهبود شنوائی می شود. جراحی با برش پشت گوش و زیر بیهوشی کامل انجام می شود. پارگی نیز با کمک لایه فیبری ماهیچه بالای گوش ترمیم می شود.
انتقال صوت به گوش داخلی نیز با جایگزینی استخوانچه های آسیب دیده اصلاح می شود. در بعضی موارد، اصلاح مکانیسم انتقال صوت و ترمیم پرده گوش به صورت هم زمان امکان پذیر نیست. در این موارد ابتدا پرده گوش ترمیم می شود و چندین ماه بعد مکانیسم انتقال صوت نیز بازسازی می شود.
تیمپانوپلاستی با ماستوئیدکتومی
هدف از این عمل جراحی، حذف ترشحات از حفره ماستوئید و نیز تلاش برای بهبود شنوائی است. این عمل زیر بیهوشی کامل و ازیک شکاف در پشت گوش انجام می شود. در صورت امکان مکانیسم شنوائی با استفاده از کاشت پروتز اصلاح می شود. بیمار نیز ممکن است بعد از یک هفته به سر کار خود بازگردد. بهبودی شنوائی تا چند ماه قابل توجه نیست.
جراحی ماستوئید به همراه پایین بردن مجرا
هدف از این عمل جراحی از بین بردن عفونت است. این عمل معمولاً برای آن دسته از بیماران که عفونت های دائمی گوش دارند انجام می شود. بعضی اوقات ممکن است این عمل برای بیمارانی که کاندید تمپانوپلاستی هستند ضروری باشد که در زمان عمل جراحی تعیین می شود. این عمل جراحی در زیر بیهوشی کامل انجام می شود. بیمار معمولاً در عرض یک هفته به سر کار خود بر می گردد. برگشت شنوائی به حالت طبیعی نادر است. گرچه بهبود شنوایی نیز می تواند قابل انتظار باشد. کانال گوش نیز از حالت طبیعی برزگتر است.
راه های ارتباطی با دکتر علی محمد اصغری:
شماره های تماس: 22374050 – 22375902
صفحه اینستاگرام: dr_alimohamad_asghari
برای کسب اطلاعات بیشتر به بهترین متخصص گوش و حلق و بینی در تهران مراجعه نمایید.
