گوش شناگر یا عفونت گوش خارجی

گوش شناگر یا عفونت گوش خارجی

 گوش شناگر یک عفونت ساختمان گوش خارجی است. این مسئله به طور ویژه در شناگرها رخ می دهد. اما از آنجائیکه دلیل عفونت باقی ماندن آب در مجرای گوش است، دوش گرفتن و حمام کردن نیز ممکن است باعث ایجاد این عفونت شود. باکتریهائی در حالت طبیعی در پوست و کانال گوش ساکن هستند؛ وقتی آب در مجرای گوش باقی می ماند، این باکتری ها تکثیر می شوند و باعث عفونت و آزار در مجرای گوش می شوند. در صورت پیشرفت عفونت، ممکن است قسمت خارجی گوش نیز درگیر شود.

گوش شناگر یا عفونت گوش خارجی

گوش شناگر یا عفونت گوش خارجی

نشانه های گوش شناگر

شایع ترین نشانه گوش شناگر درد خفیف یا متوسط گوش (که با کشیدن لاله گوش بدتر می شود) و همچنین خارش گوش است.

دیگر نشانه های گوش شناگر ممکن است شامل هریک از موارد زیر باشد:

  • احساس پری یا گرفتگی در گوش
  • ترشح گوش
  • افت شنوائی
  • درد زیاد که ممکن است به سمت گردن، صورت یا طرف دیگر سر نیز گسترش یابد.
  • تغییر وضعیت گوش به سمت جلو یا فاصله گرفتن آن از جمجمه
  • تورم غدد لنفاوی

درمان گوش شناگر

درمان در مراحل اولیه بیماری شامل تمیز کردن مجرای گوش و استفاده از قطره می باشد. محلول های اسیدی مثل اسید بوریک یا اسید استیک در عفونت های اولیه موثر است. در عفونت های شدیدتر، اگر پرده گوش پاره نباشد تمیز کردن مجرا با آنتی بیوتیک به درمان عفونت کمک می کند. اگر مجرای گوش متورم باشد یک اسفنج یا مش در مجرا قرارداده و ازاین طریق قطره های آنتی بیوتیک تجویز می شوند. داروی ضد درد نیز ممکن است لازم شود. بیمار برای بررسی روند درمان و تمیز کردن مجدد مجرا در صورت نیاز باید تحت نظر پزشک باشد.

حفاظت از گوش شناگر

احتمال عفونت کردن گوش خشک بسیار ضعیف است. به این ترتیب دور نگه داشتن گوش از ورود آب و رطوبت بعد از شنا و حمام اهمیت زیادی دارد. برای جلوگیری از ورود آب به مجرای گوش از گوشی های ضد آب که معمولاً برای حفاظت شنوائی بکار می رود می توان استفاده کرد. از سشوار نیز برای خشک کردن گوش می توان استفاده کرد. اما گوش پاک کن به دلیل وارد کردن جرم به داخل مجرا، از بین بردن خاصیت حفاظتی جرم و آسیب رساندن به پوست نازک مجرای گوش و درنتیجه فراهم کردن محیط مناسب برای عفونت توصیه نمی شود.

در صورت پاره نبودن پرده گوش می توان از الکل یا مخلوط الکل و سرکه استفاده کرد. نحوه استفاده درست مثل استفاده از قطره های گوشی است. الکل آب اضافه را تبخیر و گوش را خشک می کند. اما قبل از استفاده از هر گونه قطره های گوشی اطمینان از پاره نبودن پرده گوش اهمیت زیادی دارد. در مورد بررسی پارگی پرده، سوراخ بودن یا جراحت پرده یا در صورت انجام هر گونه عمل جراحی در گذشته باید با پزشک متخصص مشورت کرد.

افراد با خارش گوش، پو سته پوسته شدن مجرا یا جرم زیاد در گوش بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری هستند. بنابراین تمیز کردن مرتب کردن گوش توسط پزشک کمک موثری در جلوگیری از ابتلا به این بیماری می کند.

خارش گوش از علائم آزار دهنده است. گاهی افراد به دلیل آلرژی یا قارچ دچار خارش می شوند. اما اغلب التهاب مزمن پوست مجرای گوش می باشد.

درماتیت سبورئیک (Seborrheia dermatitis) نوعی التهاب پوست مجرای گوش است. در این بیماری درست مثل شوره سر، جرم گوش خشک، تکه تکه و فراوان می شود. بیشتر افراد با رعایت رژیم های غذایی مثل غذاهای روغنی، کربوهیدراتها (نشاسته ها و شکلات)، مشکلشان بر طرف می شود. پزشکان اغلب قطره کورتیزون را در زمان خواب که خارش گوش زیاد است تجویز می کنند. درمان بیماری مدت زیادی طول نمی کشد، اما می توان آن را کنترل کرد.

راه های ارتباطی با دکتر علی محمد اصغری:

شماره های تماس: 22374050 – 22375902

صفحه اینستاگرام: dr_alimohamad_asghari

برای کسب اطلاعات بیشتر به بهترین متخصص گوش و حلق و بینی در تهران مراجعه نمایید.​​​

پاسخ

1 × سه =

Call Now Button