غربالگری شنوایی کودکان
غربالگری شنوایی کودکان
چرا غربالگری شنوائی کودکان مهم است؟
تقریباً 2 تا 4 از هر 1000 کودک در آمریکا ناشنوا یا سخت شنوا به دنیا می آیند. بنابراین کاهش شنوایی شایعترین ناتوانی حین تولد است. بسیاری از مطالعات نشان داده اند که تشخیص زودرس کاهش شنوائی جهت تکامل گفتار، زبان و توانایی های شناختی و روانی – اجتماعی اهمیت بسزا دارد. اگرکاهش شنوائی سریع تشخیص داده شود (بخصوص در اولین ماه زندگی)، درمان اغلب موفقیت آمیز خواهد بود. به رغم پیشرفتهای جدید تشخیصی، حتی در آمریکا هم هنوز یک کودک از هر چهار کودک متولد شده با کاهش شنوائی شدید تا سن 3 سالگی یا بیشتر تشخیص داده نمی شود.
غربالگری شنوایی کودکان
چه موقع شنوائی کودک باید آزمایش شود؟
اولین فرصت جهت ارزیابی شنوائی کودک در بیمارستان اندکی پس از تولد است. اگر شنوائی کودک قبل از ترک بیمارستان بررسی نشد، توصیه می شود که این غربالگری دراولین ماه زندگی انجام شود. در صورتیکه نتایج شنوایی سنجی کاهش شنوائی را نشان دهد، در اسرع وقت ارزیابی های بیشتری را (ترجیحاً در عرض 3 تا 6 ماه اول زندگی) انجام دهید.
آیا غربالگری شنوائی نوزادان، ضروری است؟
در سالهای اخیر، سازمان های مختلف بهداشتی، جهت مشخص کردن اهمیت غربالگری تمام نوزادان از نظر کاهش شنوائی اقداماتی انجام داده اند. اهمیت تشخیص زودرس ناشنوایی و کم شنوایی کودکان به لحاظ درمانی و بازتوانی به موقع و پیشگیری از ناتوانیهای آنان ثابت شده است.
غربالگری شنوائی چگونه انجام می شود؟
دو آزمون جهت غربالگری کاهش شنوائی نوزادان و شیرخواران انجام می شود که شامل OAE و ABR است.
(OAE (Otoacoustic emissions شامل قرار دادن یک گوشی اسفنجی در مجرای گوش است که پاسخ مناسب گوش به صدا را اندازه گیری می کند. در بچه های با شنوائی طبیعی، یک «اکوی» قابل اندازه گیری هنگامیکه صدا از گوشی صادر می شود، باید تولید شود. اگر اکو ثبت نشود، می تواند نشانه کاهش شنوائی باشد.
(ABR (Auditory brain stem response یک تست پیچده تر است. گوشی ها روی گوش قرار داده می شوند و الکترودها روی سر و گوش گذاشته می شوند. صدا از طریق گوشی ها صادر می شود و در عین حال نحوه پاسخ مغز کودک شما را به صدا اندازه می گیرند.
اگر هریک از تست های فوق یک کاهش شنوائی بالقوه را تشخیص دهد، ارزیابی و پیگیری توسط متخصص گوش و حلق و بینی را توصیه می شود.
غربالگری شنوایی کودکان
علائم کاهش شنوائی در کودکان
کاهش شنوائی می تواند بعد از دوران نوزادی یا شیرخوارگی اتفاق بیفتد. در این موارد، والدین، پدربزرگ و مادربزرگ ها و سایر مراقبین کودک اغلب اولین کسانی هستند که متوجه غیر طبیعی بودن شنوایی کودک می شوند. حتی اگر شنوائی کودکتان در نوزادی بررسی شده باشد، درصورت داشتن علایم زیر کودکتان نیاز به ارزیابی شنوایی خواهد داشت:
- به هیچ وجه به صدای های بلند غیر منتظره واکنش نشان ندهد.
- توسط صداهای بلند بیدار نشود.
- سرخودرا در جهت صدای شما بر نگرداند.
- قادر به پیگیری یا درک جهت صدا نباشد.
- مشکل درتکامل گفتاری
- بلند صحبت کند یا از مهارت های زبانی مناسب سن خود استفاده نکند.
اگر کودک شما هریک از این علائم فوق را داشت، به پزشک خود گزارش دهید.
در صورتی که کودک من کاهش شنوائی داشته باشد، چه اتفاقی می افتد؟
کاهش شنوائی در اطفال می تواند گذرا یا دائم باشد. کاهش شنوائی کودک باید توسط پزشک برای رد مشکلات طبی ای که می تواند کاهش شنوائی ایجاد کند، (مثل عفونت گوش، واکس زیاد گوش، مشکلات مادرزادی و یا کاهش شنوائی ژنتیکی) ارزیابی شود. اگر مشخص شود که کاهش شنوائی کودک دائمی است، ممکن است جهت تقویت صداهای محیط برای کودکتان، سمعک توصیه شود. دربعضی موارد، جراحی گوش می تواند شنوائی را تا حد زیادی برگرداند. برای کسانیکه انواعی از کاهش شنوائی عمیق را دارند که از سمعک به اندازه کافی سود نمی برند، کاشت حلزون ممکن است درنظر گرفته شود.
در صورتی که کودک شما کم شنوا است، باید مداخلات زودرس جهت پیشگیری از تاخیر گفتار را جستجو کنید. مطالعات نشان داده اند که باز توانی شنوائی تا سن 6 ماه از تاخیر گفتار جلوگیری می کند. سایر روشهای ارتباطی مثل لب خوانی وکلام اشاره نیز می توانند در کنار سمعک یا کاشت حلزون یا به صورت مستقل استفاده شوند. در مواردی که به طور مادرزادی مجرای گوش، پرده و استخوانچه های گوش میانی تشکیل نشده باشند (آترزی گوش)، به شرط آنکه ساختمانهای گوش داخلی وجود داشته باشند، قسمتهای فوق با عمل جراحی قابل بازسازی است.
راه های ارتباطی با دکتر علی محمد اصغری:
شماره های تماس: 22374050 – 22375902
صفحه اینستاگرام: dr_alimohamad_asghari
برای کسب اطلاعات بیشتر به بهترین متخصص گوش و حلق و بینی در تهران مراجعه نمایید.
